Wat De Dag Brengt

"Lara! Ga je weer weg?!", Lara hoorde haar pleegmoeder roepen vanuit de keuken. "Ja en? Wat gaat jou dat aan?", riep Lara arrogant terug. "Let op je woorden! Ga dan maar naar de winkel een pak melk en een brood halen!", riep de pleegmoeder. "Ik dacht het niet! Ik ben geen slaaf! Vraag het anders aan je zoontje die nooit wat verkeerd doet! Of je dochter!", zei Lara. Ze zuchtte. Nicolas en Mila konden niets verkeerd doen. Hij was de perfecte zoon en zij de perfecte dochter, vonden haar pleegouders altijd. "Dat is misschien beter. Misschien neem je anders dingen mee...", zei haar pleegmoeder. Nee hé! Niet weer! Lara zou nooit stelen! Waar was dat dan misschien goed voor? Voor niets toch? Maar kom, overal waar ze kwam zeiden de mensen dat de appel niet ver van de boom viel. Hatelijk gewoon, maar ja. Ze was het gewent geraakt. Ze pakte haar smartphone en zocht een cool liedje. Ze zette het op en stak de oortjes in haar oren. Met de muziek in haar oren stapte ze het huis uit. Wat moest ze eigenlijk nog doen voor dat ze naar Zweinstein ging? Oh, ja! Naar de Wegisweg gaan. Maar dat was voor volgende week of zo. Ze zou alleen gaan, want met haar pleegouders zou niet verder dan één winkel gaan! Die mensen spraken altijd iedereen aan op straat. Maar echt iedereen! En voor je het wist vertelden ze over dat Lara hun pleegdochter was en dat haar vader stal en al. Nee bedankt. Al moest ze uren zoeken naar de juiste winkel!

Lara stond voor een kledingzaak. Er hing een leuke broek voor een betalend prijsje. Het was een tweedehands winkel. Lara ging er niet zo heel vaak naar toe. Maar als ze eens iets nieuws wou dragen moest ze dat zelf kopen en dus kon Lara dat heel zelden. Soms kreeg ze geld van voorbijgangers door te dansen en heel zelden kreeg ze eens een euro of twee van haar pleegouders. Ze had eens een keer drie maanden lang gespaard en kon toen een smartphone kopen. Hij was toen zelfs in promotie! Dus had Lara toen heel veel geluk gehad.
Ze voelde in haar zakken. Er zat wat kleingeld in. Eens zien of ze drie euro kon maken. Ja! Ze had zelfs nog wat over! Lara besloot zuinig te zijn. Ze moest tenslotte ook nog geld gaan wisselen in de Goudgrijp binnenkort. Dan zou ze misschien wel geld krijgen van haar pleegouders. Oh en dan had ze een eigen kluis! Zo cool! Ze stapte de winkel binnen nam de broek en betaalde. Ze ging naar buiten. Daar zag ze een bekende lopen. De zus van haar pleegmoeder. Ook al zo een kreng. Snel zette Lara haar kap op voordat die vrouw vragen ging stellen. Snel liep ze door tot bij het park. Ze ging zitten bij haar favoriete plekje waar bijna nooit iemand kwam.

Ze legde haar zakje neer en deed de muziek uit haar oren. Ze trok de oortjes uit haar gsm en er klonk een coole beat. Lara stond recht begon een coole choreografie te dansen. Ze had het zichzelf geleerd van op televisie. Als ze eens mocht kijken naar de tv zette ze het meestal op een post waar ze de hele tijd dansten en dan deed Lara mee. Op het internet stonden die dansjes dan meestal in stappen uitgelegd en zo.

OOC.: Voor iedereen die wil!