Post by Raphael Guerro on Apr 27, 2015 14:50:32 GMT
Hij viel een tikje uit de toon, zo in zijn dreuzelkleren. Het hielp niet echt mee dat de dreuzelkleren in kwestie het soort waren waar ook dreuzels met opgetrokken wenkbrauwen naar zouden kijken. Maar daar zat voor Raphael de charme. Hij droeg een mouwloos, zwartleren jack dat zijn enigszins gespierde armen vrijliet en daaronder een vaal wit shirt, met daar weer onder een gescheurde spijkerbroek met kisten. Aan zijn heup bungelde een ketting.
Hij ging naar binnen in de Lekke Ketel waar hij kort grijnsde naar de waard. Hij ging gemakkelijk zitten in een hoek van de kroeg en viste een verfrommelde krant uit zijn broekzak.
Hij hield het nieuws maar bij vlagen bij, maar zo nu en dan was het wel even leuk om een beetje op de hoogte te zijn. Er stond echter niet zo gek veel bijzonders in. Hij bestelde een boterbiertje en rekte zich behaaglijk uit. Hij keek ernaar uit, zijn eerste jaar als leerkracht. Het was weer eens wat anders dan rondtrekken en shows geven, maar dat nam niet weg dat hij er zin in had. Hij was lang niet op Zweinstein geweest en vermoedde dat er niet veel zou zijn veranderd. Hoe beweeglijk de binnenkant van het kasteel ook kon zijn, de buitenkant leek in geen eeuwen te zijn veranderd.
Hij speelde afwezig met een van de kettingen om zijn hals, een met een bedeltje van een zwaard eraan. Een leuk snuisterijtje dat hij ergens in Duitsland op een fair op had gedoken.
Het meeste wat hij bezat kwam overal weg. Hij hield wel van een souvenirtje op zijn tijd.
Hij nam een grote teug van zijn boterbier. Hij had ergens wel zin in iets sterkers, maar het was nog vroeg. Dat, en zelfs hij was verantwoordelijk genoeg om zich te beseffen dat als er toekomstige leerlingen binnen zouden komen, hij beter niet aan de sterke drank kon zijn.
Hij ging naar binnen in de Lekke Ketel waar hij kort grijnsde naar de waard. Hij ging gemakkelijk zitten in een hoek van de kroeg en viste een verfrommelde krant uit zijn broekzak.
Hij hield het nieuws maar bij vlagen bij, maar zo nu en dan was het wel even leuk om een beetje op de hoogte te zijn. Er stond echter niet zo gek veel bijzonders in. Hij bestelde een boterbiertje en rekte zich behaaglijk uit. Hij keek ernaar uit, zijn eerste jaar als leerkracht. Het was weer eens wat anders dan rondtrekken en shows geven, maar dat nam niet weg dat hij er zin in had. Hij was lang niet op Zweinstein geweest en vermoedde dat er niet veel zou zijn veranderd. Hoe beweeglijk de binnenkant van het kasteel ook kon zijn, de buitenkant leek in geen eeuwen te zijn veranderd.
Hij speelde afwezig met een van de kettingen om zijn hals, een met een bedeltje van een zwaard eraan. Een leuk snuisterijtje dat hij ergens in Duitsland op een fair op had gedoken.
Het meeste wat hij bezat kwam overal weg. Hij hield wel van een souvenirtje op zijn tijd.
Hij nam een grote teug van zijn boterbier. Hij had ergens wel zin in iets sterkers, maar het was nog vroeg. Dat, en zelfs hij was verantwoordelijk genoeg om zich te beseffen dat als er toekomstige leerlingen binnen zouden komen, hij beter niet aan de sterke drank kon zijn.
Ken je Cinderella? Die is uit 52